کشاورزی فراسرزمینی؛ راه حلی دو سر برد برای کشورها

کشاورزی فراسرزمینی، به‌عنوان یکی از پایه‌های اصلی تامین غذا و منابع ملی در جهان، نقش بسیار حیاتی دارد. این حوزه گسترده و چند وجهی که تمامی فعالیت‌های کشاورزی خارج از سطح زمین را در بر می‌گیرد، باعث بهره‌وری بالایی در تولید محصولات کشاورزی شده و موجب اشتغال زیادی در این صنعت مهم می‌شود. مباحث مرتبط به کشاورزی فراسرزمینی از شناخت و استفاده از فناوری‌های نوین، بهبود روش‌های کاشت، و بهینه‌سازی مدیریت منابع آب و خاک، تا بهره‌گیری از اصول پایداری، همگی برای توسعه پایدار و افزایش بهره‌وری در این زمینه اساسی هستند. این مقاله به بررسی جوانب مختلف کشاورزی فراسرزمینی، چالش‌ها و فرصت‌ها، و نقش ارتباط آن با سایر حوزه‌ها خواهد پرداخت.

تعریفی خلاصه از کشاورزی فراسرزمینی

کشاورزی فراسرزمینی، به معنای کشت محصولات کشاورزی در کشورهای دیگر و واردات آن به کشور خود است. این نوع کشت، در سال‌های اخیر به دلیل کمبود منابع آبی و خشکسالی در بسیاری از کشورها، مورد توجه قرار گرفته است.

مزایای کشاورزی فراسرزمینی

کشاورزی فراسرزمینی مزایای متعددی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش تولید محصولات کشاورزی: کشت فراسرزمینی می‌تواند به افزایش تولید محصولات کشاورزی در کشور کمک کند، به ویژه محصولاتی که در داخل کشور به دلیل محدودیت منابع آبی، امکان تولید آن‌ها وجود ندارد. به عنوان مثال، ایران با توجه به شرایط آب و هوایی و محدودیت منابع آبی، امکان تولید محصولاتی مانند برنج، ذرت و پنبه را به میزان کافی ندارد. با کشت فراسرزمینی این محصولات در کشورهایی با شرایط آب و هوایی مناسب، می‌توان بخشی از نیاز کشور به این محصولات را تأمین کرد.
• کاهش وابستگی به واردات: کشت فراسرزمینی می‌تواند به کاهش وابستگی کشور به واردات محصولات کشاورزی کمک کند. به عنوان مثال، ایران سالانه بیش از 90 درصد از نیاز خود به روغن خام را از طریق واردات تأمین می‌کند. با کشت فراسرزمینی این محصول در کشورهایی با منابع آبی کافی، می‌توان بخشی از نیاز کشور به این محصول را تأمین کرد و از میزان واردات آن کاست.
• بهبود امنیت غذایی: کشت فراسرزمینی می‌تواند به بهبود امنیت غذایی کشور کمک کند، به ویژه در شرایط بحرانی مانند خشکسالی. در شرایط خشکسالی، امکان تولید محصولات کشاورزی در داخل کشور کاهش می‌یابد. در این شرایط، کشت فراسرزمینی می‌تواند به تأمین بخشی از نیاز کشور به محصولات کشاورزی کمک کند و از بروز بحران‌های غذایی جلوگیری نماید.

تنظیم قیمت مواد اولیه، اصلی‌ترین مزیت کشت فراسرزمینی

تنظیم قیمت مواد اولیه در بازار، با اتکا به کشت فراسرزمینی، می‌تواند بخش عظیمی از نیازهای غذایی کشور را به‌دور از نوسانات بازارهای جهانی و تحولات سیاسی دولت‌ها، با حمایت‌های دولتی، تأمین کند. علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، این رویکرد فرصت صادرات محصولات را نیز فراهم می‌کند. در حال حاضر، کشورهایی چون آمریکا، چین، ژاپن، و عربستان بسیاری از زمین‌ها را زیر کشت دارند. اگر چه این کشورها محدودیت‌های منابع ندارند، اما با هدف صادرات، وارد عرصه سرمایه‌گذاری در کشت فراسرزمینی شده‌اند. این کشورها به عنوان سرمایه‌گذار، به کشورهایی که نیاز دارند یا همسایگان آن‌ها هستند، سرمایه گذاری کرده و کشت می‌نمایند، اقدام به کشت می‌کنند که خود کشور هدف یا همسایه آن، نیاز به آن دارد. کشت فراسرزمینی، اگر بتوانیم محصولات خود را تولید و وارد کشور کنیم، برای ما ایرانی‌ها به عنوان یک راهبرد مطمئن برای تأمین نیازهای غذایی و ایجاد اشتغال خواهد بود.

صزی

نکات مهم درباره کشاورزی فراسرزمینی

در ادامه، برخی از نکات مهم در رابطه با کشاورزی فراسرزمینی را بیان می‌کنیم:

• کشاورزی فراسرزمینی باید با توجه به شرایط زیست‌محیطی و اجتماعی کشورهای میزبان انجام شود. استفاده از روش‌های کشاورزی پایدار و سازگار با محیط زیست، می‌تواند به کاهش مخاطرات زیست‌محیطی کشت فراسرزمینی کمک کند.
• کشاورزی فراسرزمینی باید با توجه به نیازهای داخلی کشور انجام شود. در انتخاب محصولاتی که در کشورهای دیگر کشت می‌شوند، باید به نیازهای داخلی کشور توجه شود. به عنوان مثال، کشت محصولاتی که در داخل کشور به میزان کافی تولید می‌شوند، چندان ضرورت ندارد.
• کشاورزی فراسرزمینی باید با برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح انجام شود. در اجرای کشت فراسرزمینی، باید به عواملی مانند هزینه‌های تولید، بازاریابی محصولات و مسائل حقوقی توجه شود.

در مجموع، کشاورزی فراسرزمینی می‌تواند نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کند. با توجه به مزایای و معایب این نوع کشت، باید با برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح، از مزایای آن بهره‌مند شد و از معایب آن کاست.

کشاورزی فراسرزمینی در ایران

در ایران، کشت فراسرزمینی در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. وزارت جهاد کشاورزی ایران، برنامه‌هایی را برای توسعه کشت فراسرزمینی در کشورهایی مانند ونزوئلا، برزیل، ارمنستان و قزاقستان در حال اجرا دارد.

بر اساس آمارهای وزارت جهاد کشاورزی، در حال حاضر بیش از 300 هزار هکتار زمین کشاورزی در کشورهای دیگر در اختیار ایران است و سالانه بیش از 500 هزار تن محصولات کشاورزی از این طریق به ایران وارد می‌شود.

جمع بندی

همانطور که در متن بالا گفته شد، کشاورزی فراسرزمینی، نوعی کشت محصولات کشاورزی در کشورهای دیگر و واردات آن به کشور خود است. این نوع کشت، مزایای متعددی مانند افزایش تولید محصولات کشاورزی، کاهش وابستگی به واردات و بهبود امنیت غذایی دارد. با این حال، معایبی نیز مانند هزینه‌های بالای تولید و افزایش مخاطرات زیست‌محیطی نیز دارد.

در مجموع، کشاورزی فراسرزمینی می‌تواند نقش مهمی در تأمین امنیت غذایی کشور ایفا کند. با توجه به مزایا و معایب این نوع کشت، باید با برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح، از مزایای آن بهره‌مند شد و از معایب آن کاست.

سوالات متداول

آیا کشاورزی فراسرزمینی نقش مهمی در تأمین غذا و منابع ملی دارد؟

بله، کشاورزی فراسرزمینی به‌عنوان یکی از پایه‌های اصلی تأمین غذا و منابع ملی جهانی محسوب می‌شود.

چه چالش‌ها و فرصت‌هایی در حوزه کشاورزی فراسرزمینی وجود دارد؟

چالش‌های این حوزه شامل بهره‌وری منابع، تغییرات اقلیمی، و افتراق‌زدایی خاک هستند. از طرفی، این حوزه فرصت‌هایی برای بهبود فناوری‌ها، اشتغالزایی، و توسعه پایدار ارائه می‌دهد.

چگونه مدیریت منابع آب و خاک در کشاورزی فراسرزمینی تأثیرگذار است؟

مدیریت منابع آب و خاک در کشاورزی فراسرزمینی به بهبود بهره‌وری و کاهش آثار منفی تأثیر می‌گذارد، از جمله حفظ کیفیت خاک، افزایش بهره‌وری آب، و پایدارسازی سیستم کشاورزی.